W takim przykładowo Bangkoku co krok jakiś Wat: Wat Pho, Wat Arun, Wat Phra Kaew, ale czym właściwie jest ten cały Wat? Słowo wat pochodzi z sanskryckiego słowa awasatha i oznacza miejsce kultu oraz pobytu społeczności buddyjskiej. Wat to nie jeden konkretny budynek, ale cały zespół świątynny z klasztorem (szacuje się, że w Tajlandii w klasztorach mieszka ok 300 000 mnichów). Otoczony jest zwykle podwójnym murem, który oddziela kompleks od świata świeckiego. W murach często mieszczą się sypialnie mnichów.
Co się składa na Wat?
Główną częścią kompleksu jest phutthawat, czyli świątynia Buddy. Z religijnego punktu widzenia najważniejszym elementem w phutthawat jest stupa czyli chedi (czedi): miejsce przechowywania relikwii Buddy lub króla, najczęściej ze strzelistą iglica. Zdarzają się też mniejsze stupy, które mogą kryć prochy ważnych mnichów. Np. w Wat Pho w Bangkoku jest aż 95 chedi, zawierających prochy członków rodziny królewskiej, mnichów i ludzi świeckich.
W centrum kompleksu świątynnego zawsze mieści się bot (inaczej zwany ubosot lub uposatha) czyli bogato zdobiony budynek z wielowarstwowym dachem, zawsze orientowany na wschód. Pełni rolę kaplicy i miejsca wyświęceń mnichów. Tu też znajdziecie najczęściej posąg najważniejszego Buddy.
W tym miejscu warto również wspomnień o wyjątkowo pięknych dachach kryjących bot: są zwykle trójkątne i zdobione u brzegów wyobrażeniami mitycznego węża Naga. Choh Fah to chyba najbardziej charakterystyczny element: wyrzeźbiona z twardego drewna, przypomina smukłe, z wdziękiem wyciągnięte palce wskazujące niebo. Obok bot umieszczany jest wihan czyli miejsce zgromadzeń. W dużych kompleksach świątynnych może być kilka wihanów. Nieopodal mieści się również sala kan parian – miejsce spotkań i wykładów. Na terenie watu znajdziecie również drzewo oświecenia – figowiec pagodowy (bodhi), pod którym Budda Siakjamuni osiągnął oświecenie.
Wat Phra Keaw czyli Świątynia Szmaragdowego Buddy na terenie Wielkiego Pałacu w Bangkoku zalicza się do najbardziej imponujących przykładów tajskiej sztuki świątynnej oraz zalicza się do największych budowli religijnych świata. Warto też wspomnieć, że wyjątkowo nie mieszkają tutaj mnisi, za to posążek Szmaragdowego Buddy – maleńki wobec wielu pomników Buddy w Tajlandii, bo mierzący ledwie 75 cm – to skarb narodowy Tajów.
 |
| Autor: Wachira tasee (Praca własna) [CC BY-SA 3.0], Wikimedia Commons |
 |
| Autor: JPSwimmer (Photographed on location in Bangkok, Thailand) [ CC BY-SA 3.0], Wikimedia Commons |
Spodobał Ci się wpis? Masz uwagi lub komentarze? Podyskutuj, polub, podziel się. Dziękuję!
W wszystkich świątyniach w Bangkoku uderza mnie jedno niezmiennie – wchodzisz z gwarnej, głośnej ulicy, pełnej korków, taksówek, samochodów, tuk-tuków i nagle….. ciszaaa! W środku miasta zupełna cisza:)
Bardzo lubię czytać Twoje posty, zawsze się duuużo dowiaduję 🙂